82 - recenzja "chłopiec z latawcem"

już dawno nie czytałam czegoś tak mądrego, wzruszającego i poruszającego. 

autor: khaled hosseini
tytuł: "chłopiec z latawcem"
skala 1-10: 10 i więcej

akcja zaczyna się w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku w afganistanie. amir mieszka tylko z ojcem, matka umarła przy porodzie. mają służących: przyjaciela ojca - alego i jego syna - hassana. różnią się pochodzeniem, dlatego automatycznie jeden jest panem, a drugi służącym. jednak nie można tego odczuć, aż tak bardzo. chłopcy w prawie jednakowym wieku i ojcowie znający się od zawsze są zaprzyjaźnieni i lubią ze sobą spędzać czas. jednak jedna nieprzemyślana sytuacja rzutuje na całe życie. przede wszystkim amira, ale też w ogromnej części na życie hassana. wszystko za przyczyną niebieskiego latawca. drogi mężczyzn się rozchodzą. amir z ojcem emigrują do ameryki, a afganistan pogrąża się w wojnie. po latach dorosły już amir powraca, aby naprawić błędy przeszłości.
piękna i wzruszająca opowieść o bezgranicznym oddaniu, przywiązaniu i miłości, do końca. 
nie wiem co więcej mogę napisać, brak słów by opisać to co czułam czytając ją. 
kolejna z listy stu książek wartych polecenia. i choć na początku nie do końca byłam przekonana, to coraz bardziej ta lista zaczyna mi się podobać. 
w tej historii widzimy afgański świat oczami dziecka potem już nastolatka, a na końcu dorosłego człowieka, który powraca tam po prawie dwudziestu latach nieobecności. i jeśli te obrazy z dzieciństwa nie zawsze były miłe, to obrazy, które widzimy gdy amir jest dorosły poruszają i powodują niemiłe odczucia. 
afganistan ogarnięty wojną nie jest przyjazny nikomu, a ludzie zachowują się gorzej niż zwierzęta. 
jednak to nie jest wątkiem przewodnim tej opowieści. jest ona głównie o amirze i hassanie. panu i słudze. dwóch przyjaciołach. młodych chłopcach na których drodze stanęli źli ludzie i którzy zniszczyli ich całe dotychczasowe, szczęśliwe życie. 
nie da się opowiedzieć, trzeba przeczytać. 
tą książkę polecam bardziej niż jakąkolwiek inną.